"Cairon os deuses xigantes e o tempo foinos soterrando. Dispois a terra criou a tona verde do esquecimento: mais eiquí e acolá as osamentas furan a pelica da terra e amostran a súa brancura. Así se fixeron istes montes grandes e moles.
No día de Galiza quero estar batido polós ventos enriba d'un sepulcro de xigante, deixando que o meu esprito se fecunde como un ventre e que os meus ollos avisten Compostela na lonxanía azur. Lonxe dos homes e a carón da Natureza.
Así pasei o día do noso Señor Sant'Yago e confeso que na outura un síntese tan ben, tan ben..."
Castelao, Obras. vol 3
domingo, 25 de julio de 2010
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario